Nie ma kaleki, jest człowiek.
Wychowałam się w normalnej, typowej polskiej rodzinie. Model tzw. 2+2. Dwójka rodziców i dwójka dzieci. Trochę jednak byliśmy inni – moi rodzice czynnie zaangażowani w działalność jednego z wielu stowarzyszeń wspierającego rozwój dzieci niepełnosprawnych i moja niewidoma siostra jeżdżąca na wózku od kiedy pamiętam.
Wiele moich pierwszych podróży odbyłam z rodziną. Praktycznie zawsze jeździliśmy nad Bałtyk, gdzie przez wiele dni wygrzewaliśmy się na plaży, ja uczyłam się pływać, a moja siostra – wraz z innymi dziećmi, podopiecznymi tego samego stowarzyszenia – korzystała z rehabilitacji. Wspólnie zwiedzaliśmy Wybrzeże – muzea, starówki, lasy i parki. I to właśnie wtedy pierwszy raz miałam styczność z tym, że nie wszystkie miejsca są przygotowane na odwiedziny osoby niepełnosprawnej.
Z czym mierzyliśmy się w czasie rodzinnych wakacji?
- Co roku pojawiały się te same problemy:
- Czy łazienki w pokojach hotelowych będą dostatecznie duże i odpowiednio wyposażone, by „wózkowicze” mogli sobie poradzić?
- Czy w odwiedzanych miejscach będą podjazdy i windy?
- Czy w czasie wycieczek dostępne będą audioprzewodniki dla osób niewidomych?
To tylko niektóre pytania towarzyszące nam w czasie wakacji. Ale sporo w turystyce się zmieniło. I coraz więcej miejsc w kraju i na świecie jest świetnie dostosowanych do potrzeb osób niepełnosprawnych. Jak więc podróżuje się osobom niepełnosprawnym?
Podróże osób niepełnosprawnych
Poniżej znajdziesz wywiady z blogerami podróżniczymi, którzy o temacie niepełnosprawności wiedzą całkiem sporo. Jest to zbiór moich rozmów z nimi – o tym, jak podróżuje się niepełnosprawnym po świecie, co bywa dla nich trudnością i jakie niespodzianki czekają na nich w czasie wyjazdów.
Poprzez poniższe wywiady chciałam pokazać, że osoby niepełnosprawne to przede wszystkimi osoby. Chciałam zwrócić uwagę na to, co warto usprawnić, ułatwiając im uprawianie turystyki, a także zmotywować – pokazując, że niepełnosprawność nie musi być dla nas ograniczeniem.
Irytowanie się na moją niesprawność byłoby stratą czasu. Ludzie nie mają czasu dla kogoś, kto się zawsze złości lub narzeka. Trzeba iść ze swym życiem do przodu, i myślę, że udawało mi się to nieźle.
-
Widziałam kiedyś w autobusie chłopaka, który zajmował miejsce siedzące. Tuż nad jego głową zebrała się grupka wszystko wiedzących osób, które to narzekały na jego brak kultury. Swoimi słowami i gestami …
-
Co przychodzi Ci na myśl, kiedy myślisz o wspólnej podróży z niepełnosprawnym? Wyrzeczenie? Opieka? Trudności? A może jednak radość ze wspólnie spędzonych chwil? W końcu niepełnosprawność to nic strasznego! Rozmawiam …
-
„Podróżowanie jest dla każdego!” – to wielkie hasło przyświeca wielu podróżnikom, czy blogerom. W końcu nie ma znaczenia, czy masz portfel wypchany pieniędzmi, czy też puste kieszenie; czy jesteś długonogą …
Poznaj Tonego - niewidomego podróżnika
Tony, autor książki „Świat w moich oczach”, od lat samotnie przemierza świat. Zupełnie nie przeszkadza mu w tym fakt, że jest niewidomy. Obecnie Tony przebywa w kolejnej długiej podróży…
(A my możemy być dumni, że polski to jedyny język obcy, w którym wydawane są jego książki!)
1 komentarz